Budynek energooszczędny

Cechy budynku energooszczędnego 

          Im bardziej bryła budynku jest zwarta i prosta, tym mniej istnieje w niej miejsc, które mogą być narażone na niebezpieczeństwo strat energii przez ewentualne mostki termiczne. Takim miejscem może być choćby narożnik budynku, taras nad pomieszczeniem użytkowym, płyta balkonowa czy połączenie lukarny z połacią dachu.  

          Należy minimalizować możliwość wystąpienia mostków termicznych, wspomagając słabe miejsca w budynkach takimi rozwiązaniami jak np.: stosowanie płyt balkonowych na łącznikach termoizolacyjnych, wykorzystanie pustaków izolacyjnych, które mają za zadanie likwidację mostka na poziomie cokołu, stosowanie dobrych materiałów izolacji termicznej do ocieplenia elementów konstrukcyjnych zarówno żelbetowych, jak i drewnianych. Przegrody takie jak ściany zewnętrzne czy połacie dachu mają za zadanie izolację wnętrza budynku od skrajnych temperatur na zewnątrz. Chodzi tu zarówno o mroźne zimy, jak i upalne lata. Wiadomo, że straty energii przez te elementy rosną wprost proporcjonalnie do ich powierzchni. Rozważając dalej – znaczyłoby to, że najlepszym rozwiązaniem dla budynków niskoenergetycznych byłoby stosowanie prostych form przykrytych płaskim stropodachem o jak najmniejszej powierzchni w stosunku do ich rzutu. Są to oczywiście skrajne rozwiązania, które nie zawsze uwzględniają rozmaite funkcjonalno - estetyczne plany projektanta i inwestora. 

           Bardzo istotne są przegrody zewnętrzne tzw. przezroczyste, czyli okna. Zwłaszcza przy dużych przeszkleniach w budynku należy zwrócić uwagę na ich parametry cieplne (zarówno ram, jak i szklenia). Istnieją już na rynku budowlanym okna dwukomorowe o współczynniku przenikania ciepła dla szyb U=0,4 [W/m2·K]. Budynki energooszczędne tzw. aktywne powinny posiadać okna o współczynniku U poniżej 0,8 [W/m2·K]. Dopuszcza się jednak, aby te parametry kształtowały się na poziomie 1,1-0,8 [W/m2·K]. Odchodząc jednak od wszelkich liczb, należy pamiętać o dość istotnych, a nie zawsze docenianych przez inwestorów faktach. Na przykład w przypadku położonych obok siebie dwóch okien o określonej powierzchni, to, czy są one ze sobą złączone, czy też dzieli je fragment muru, będzie miało bezpośredni wpływ na wystąpienie start ciepła lub ich brak. Połączone okna o tej samej powierzchni szyb mają mniejszą powierzchnię ram i tym samym minimalizują niebezpieczeństwo strat ciepła zarówno na ramach, jak i połączeniach okna ze ścianą budynku. Podobne zasady dotyczą okien połaciowych.

          Współczesne okna mogą być wyposażone w specjalne powłoki, które w zależności od usytuowania budynku względem stron świata pozwalają na pozyskanie energii lub nie dopuszczają do jej strat. Powłoki niskoemisyjne lub specjalne siatki zatrzymujące światło rozproszone, którymi mogą być pokryte szyby, to doskonałe rozwiązania stosowane już w nowoczesnym budownictwie. Wysokie wymagania cieplne stawia się też drzwiom zewnętrznym. Dom energooszczędny aktywny zakłada dla stolarki drzwiowej zewnętrznej współczynnik nawet U= 0,8 [W/m2·K]. Warto więc zwracać uwagę nie tylko na estetykę drzwi wejściowych, ale również na ich izolacyjność cieplną.

Systemy wspomagające energooszczędność w budownictwie jednorodzinnym

         Współdziałanie zastosowanych w danej inwestycji systemów i rozwiązań, takich jak:

• wentylacja mechaniczna z odzyskiem ciepła,
• pompa ciepła oraz system ogrzewania podłogowego,
• panele solarne do ogrzewania wody użytkowej,
•  ogniwa fotowoltaiczne zamieniające energię słoneczną w elektryczną,
• wykorzystanie deszczówki w celu oszczędzania wody pitnej,
• przydomowe oczyszczalnie ścieków,

           Wszystkie te rozwiązania dają  możliwość uzyskania dodatkowych oszczędności eksploatacyjnych i stanowią podstawę działań prośrodowiskowych.

          Ze względu na galopujący wzrost cen wody pitnej oraz uwzględniając tendencję do zagospodarowania wody deszczowej w miejscu jej opadu (czemu ma także służyć wprowadzany ostatnio na szeroką skalę specjalny podatek od wody deszczowej odprowadzanej do kanalizacji) należy bardzo poważnie rozważyć możliwość użytkowego zagospodarowania deszczówki w gospodarstwie domowym. Woda deszczowa świetnie nadaje się do podlewania ogrodu, spłukiwania toalet, sprzątania oraz prania. Przeciętny Polak zużywa dziennie 150 L wody, z tego ponad połowę można zastąpić wodą deszczową. Aby zrealizować taką możliwość, już na etapie projektu warto przewidzieć specjalną instalację do kompleksowego jej zagospodarowania. Najważniejszym elementem instalacji jest zbiornik magazynujący przefiltrowaną wodę. Jego wielkość powinna być dokładnie dobrana w zależności od wielkości i rodzaju dachu oraz planowanego zużycia wody - mówi Jerzy Mikulski - Polska Woda Deszczowa. Rosnąca świadomość projektantów i inwestorów pozwala na daleko idące oszczędności w zakresie ograniczenia strat energii cieplnej, zmniejszenia zużycia wody pitnej oraz wykorzystania naturalnej energii ze źródeł odnawialnych.